Op de brommer naar Congo

De dagen die ik in Bwindi heb doorgebracht waren echt fantastisch. Ik sliep in een Banda op een houten veranda in een lodge in de jungle. Op de veranda stond een tafeltje waar ik in de avond bij kaarslicht en de geluiden uit de jungle kon schrijven, lezen en wat wegdromen. Ik verwachte elk moment een Afrikaan op mijn veranda die de beroemde woorden zou spreken; dr. Livingstone I presume? De gorillatrek was een uitputtingsslag maar een geweldige ervaring. Tijdens het bikkelen door de regen en de jungle kreeg de naam van het gebied, Bwindi Impenetrable, terstond betekenis maar wat een belevenis............. Op een paar meter afstand van de silverback die met bomen ging gooien om te laten zien dat hij de baas was.

Na mijn verblijf in Bwindi ben ik naar het Zuiden gereisd en met mijn backpack op de rug lopend de grens Oeganda-Rwanda overgestoken. Uit ervaring weet ik dat je bij dergelijke grensovergangen van avontuurlijke situaties bent verzekerd. Uiteindelijk ben ik beland in het duurste hotel (met privéstrand) van Rwanda in Gisenyi gelegen aan Lac Kivu op een steenworp afstand van DR Kongo. Ik heb hier twee dagen uitgerust en wat activiteiten ondernomen maar vooral samen met Daniel met het visum aan de slag geweest. Ik voel me ook erg schuldig over deze luxe. Vanuit Gisenyi heb ik, na inlichtingen over de veiligheidssituatie te hebben achterhaald, besloten de grens met Rwanda-DR Congo over te steken en via Goma in Noordelijke richting Congo in te reizen naar de vulkaan Nyiragongo, (Virunga NP, Unesco) onderdeel van het Virungagebergte.

Omdat Buitenlandse Zaken voor de provincies Noord en Zuid Kivu van DR Kongo alle reizen heeft ontraden, ben ik deze onderneming samen met een Congolees (Daniel) vanuit Gisenyi gestart. Ik had reeds thuis met deze gids gemaild en mijn wensen kenbaar gemaakt. Hij kwam mij ophalen in Rwanda en we zijn samen, je gelooft het niet, met de brommer naar Congo gereden. De genoemde vulkaan is een van de meest actieve op aarde en is in 2002 en 2007 nog tot uitbarsting gekomen waardoor destijds een groot deel van Goma is verwoest. En deze vulkaan heb ik beklommen! Daniel en ik hebben daar een groep samengesteld met dragers en beveiligers met Kalashnikovs. Na heel wat uurtjes klimmen door prachtige natuur, kon ik op de rand van de krater gaan staan en zag daarin een kokende, golvende vuurzee van Lava/magma. Wat een geweld! Sir, watch your steps, you`re not the first to die here!!! Wanneer je in Kongo staat, op de rand van een actieve vulkaan op 3500 meter hoogte met zicht op een meer van vuur denk ik; ik heb het voor elkaar, veel gekker kan het echt niet worden. Dan zie ik mijn gids tentjes opzetten met de mededeling dat er geen tijd meer is om terug te gaan. Ik heb die nacht letterlijk op de rand van de krater in een tent doorgebracht met de meest bizarre geluiden vanuit de vulkaan op de achtergrond. In de donkere nacht was een bol van licht die uit de vulkaan scheen genoeg om te beseffen dat The eye of Mordor dichterbij is dan je denkt. Het was koud en ik heb afgelopen nacht niet geslapen omdat om 02:00 mijn tent door een windvlaag werd meegenomen. Ik had al zo`n vermoeden met die storm, het hield me al scherp. Ik zat verstrikt in een bal plastic in de pikke donker en werd meegenomen door de storm en je raadt wel welke richting. Ik raakte echt in paniek maar vocht me op tijd de tent uit rollend over lavastenen. Ik kapot, spullen kapot, nog eens vallen in de donker. Gelukkig hielpen mijn mensen me. Ik heb die nacht naast het kampvuur in de koude buitenlucht zitten wachten tot sunrise. En ja door de hitte ook weer terug natuurlijk, over al die oude lavastenen.

Ik zit nu in Goma en ben de stad aan het verkennen. Daniel en ik hebben inmiddels afscheid genomen. Goma is voor een deel gebouwd op de lavastromen van 2002 en 2007 en dient als een uitvalsbasis voor hulporganisaties en mensenrechtenbewegingen. In dit deel van DR Congo is een VN vredesmacht (MONUC) actief omdat milities nog steeds de meeste vreselijke activiteiten ondernemen waarvan u de details niet wilt weten. Het voelt erg raar hun legervoertuigen te zien patrouilleren. Het zijn er veel want hier zijn veel forten gelegen van de VN en het Congolese leger waar ik langs ben gereden vanuit Goma. Samen met al dat lava, dat overal ligt, krijg ik een gevoel echt in een warzone beland te zijn. Tjeetje wat een plek op aarde.

Ik blijf vannacht niet in Goma slapen want ik heb weinig geslapen en ik ben zeer smerig van vulkaanzwavel, houtskool, zonnebrand en heel veel zweet. Ik ga terug naar Rwanda (weer een grens) en daarna mijn spullen ophalen in het hotel aan Lac Kivu. Daar kan ik alles en mijzelf weer organiseren. Vief, ik ga als gevolg hiervan van mijn planning afwijken de komende dagen. Dat hoor je nog.

Ik plaats nog wat foto`s.
Groetjes uit Congo,
Rémi