The outback

Het doet pijn. Een pakje Marlboro kost hier 12.15Euro en een liter Bacardi 60 Euro. 1.5kg mandarijnen voor 8euro. Ik loop leeg.

Tijdens het reizen over de lengtegraad zag ik van uit de trein het landschap van de groene jungle veranderen in de rode woestijn en geen moesson te zien. In katherine stopte de trein 4 uur en mochten passagiers met een busje naar George NP. Een prachtig gebied met ravijnen en vleermuizen. Na een nacht slapen in de trein kwam ik aan in Alice Springs. Ik denk dat Alice Springs een van de heetste plekjes op aarde is en ik ben in veel plaatsen geweest. Een stadje midden in dit continent en de woestijn. Je kan een cirkel met een diameter van 2000km trekken waarin niets dan woestijn is te zien. Ik liep naar een viewpoint op een bergje en daar kon mijn metertje de temperatuur niet meer meten; boven de 50! Ik heb de foto als bewijs gevoegd bij dit verslag. Ik werd gekookt and the only way to ascape, the mall! Ook in Alice Springs veroorzaken de aboriginals veel overlast, zijn luidruchtig en maken ruzie met elkaar en de blanken.

Ik ben hier gekomen om een kampeertrip te maken van drie dagen in de outback. Ik laat mijn spullen in de hostel. 04:30 gaat mijn wekker drie dagen because of sunrise. Vijf uur rijden van de stad bezoeken we Uluru NP en Kings Canyon en Katja Tjuta NP (elke dag 1 wandeling door een van de drie genoemde). We slapen in een swack (zie foto) in de buitenlucht in de woestijn onder een sterrenhemel die ik niet kan beschrijven. Uluru is de grootste monoliet op aarde. Wat een bizarre eerste indruk. Het was daar zo heet dat een aantal wandelroutes vanwege mogelijke uitdroging niet gelopen mochten worden. Er zijn sinds pas nieuwe regels voor al deze gebieden bij extreme hitte omdat het pas fout is gegaan met wandelaars. En Kings Canyon, hike gemaakt en het hoogtepunt van deze drie nauurwonderen. Maar deze wandeling moest voor 10 uur vanwege de hitte. Zeer bijzondere vormen in het landschap en prachtig rood kalksteen. Ik was blij dat ik na drie dagen terug was, smerig, oververhit, veel zout en vochtverlies want dat kan je tijdens een wandeling niet meer bijdrinken, en bijna niet geslapen. Ik werd ook gek van de honderden vliegen in mijn neus, oren en op het eten.

Ik was dus drie dagen in een groep en dat heb ik nog nooit eerder gedaan. Het ging niet altijd makkelijk en ik doe dat nooit weer drie dagen maar het was best gezellig. Toch een sociale aangelegenheid en ik weet niet of ik daar goed in ben drie dagen lang. Ik moest gewoon groente snijden en hout sprokkelen, mam.

Over een uur ga ik naar het vliegveld voor mijn reis naar een andere tijdzone (+10), weer een ander landschap, weer zuidelijk over de lengtegraad maar zonder oven. Een eiland om te hiken, een eiland om van te dromen, Tasmanie.

Jullie dromen nu ook en ik plaats nog wat fotoos,

Kus uit de oven.