E30 naar Litouwen

Maar de E30 gaat helemaal niet naar Litouwen. De E30 begint in het mooie Den Haag en eindigt in het bijzondere Moskou. En elke maal dat ik in Den Haag over de E30 rijd, mijmer ik over de afstand tussen `the start till the end` van dat stuk asfalt, een kleine 3000km verder. In mijn berekening is bij benadering de oppervlakte van deze weg, uitgaande van gemiddeld twee rijbanen maal 2 rijstroken en vluchtstrook 76,375% van de oppervlakte van Den Haag en maar 6,836% van de oppervlakte van Moskou. Ik vind het aannemelijk te veronderstellen dat de Moskovieten dezelfde gedachte hebben over die weg richting de stad van vrede en veiligheid. In Moskou verdwijnt de E30 in tal van ringwegen waarvan een aantal je dromen naar het bizarre Siberie brengen. Maar omdat we reeds in Moskou en Sibirie zijn geweest (zie Departure from Moskow e.v.), hebben we via Berlijn bij Warschau, de hoofdstad van Polen, afscheid genomen van de E30 en de afslag naar Litouwen genomen. En met we bedoel ik de hééééle familie.

We zijn ongeveer 6 dagen geleden vertrokken vanuit het mooie Voorburg en we hebben na drie dagen rijden Litouwen bereikt waar we drie nachten in een nationaal park (Dzukija) aan de grens met Wit-Rusland hebben gezeten. We zijn na aanwijzingen van lokalen uiteindelijk in een klein kamp met een paar houten bungalows midden in de bossen beland waar alleen de eigenaar nog verbleef. Dat was echt cool en met een gitzwarte nacht, het geluid van de insecten en kaarsjes was het plaatje compleet. De natuur in het nationaal park is erg bijzonder met marshlands, naaldbossen en meren en rivieren dus ook veel muggen. Vief is lek gestoken. We hebben geen wolven of elanden gezien want tijdens de wandelingen gaat Anna-Nyira soms ineens hard roepen.....

Vanmorgen vroeg zijn we naar de hoofdstad van Litouwen, Vilnius (Unesco) gereden, waar we vandaag een dag deze fantastische stad hebben bekeken. Een hoogtepunt bij een bezoek aan dit land. Een stad met de meeste Barok in Europa en vol met orthodox en katholieke kerken tot de martelkamers van de KGB and the memory of the Jewish mass wartime slaughter. Maar nu een plaatje in de Baltische staten. `Enough is never enough`, dus ga ik vanavond gelijk door in 4 uur met de trein van Vilnius een paar dagen naar Wit-Rusland (Belarus), Minsk. Ik moest reeds thuis een visum aanvragen bij de ambassade welke ik natuurlijk ga gebruiken. Vief gaat met Anna-Nyira terug naar het hotel hier in de stad en komt mij over een paar dagen ophalen bij het station. Okay baby, we will meet again in Vilnius!!!!! Cool, buiten de Europese Unie en in de nacht zal ik arriveren en mij alleen een weg banen door het grote Minsk, de hoofdstad van Wit-Rusland naar het appartement dat ik heb geboekt. Ik kwam er later pas achter dat ik precies tijdens de verjaardag van Vief (morgen) in Minsk zit. Maar Vief was snel tevreden met wat biljetten om te kunnen shoppen. De schat.

Ik plaats nog wat foto`s en dan snel naar het station, mijn trein gaat 19:00.

Groetjes uit Litouwen,
Remi, Vief en Anna-Nyira