Afscheid in Bali

We zijn inmiddels van Centraal Java naar Oost Java gereden. Van Yogyakarta via Solo en geslapen onder Mt. Lawu naar Gunung Bromo NP. De route door de bergen via Sangiran was prachtig en het was daar lekker koel. Solo is een coservatieve stad met oude koninklijke paleizen met Nederlanse invloeden. We zijn twee nachten in Cemoro Lawang gebleven aan de voet van de vulkaan Bromo. De zon komt in Indonesië voor 05:30 op en we worden voor 06:00 wakker. Het leven begint erg vroeg in Indonesië.

De rit naar Cemoro Lawang in Bromo NP was lang maar ik was gelijk onder de indruk van het gebied toen we aankwamen hoog in de bergen en tussen meerdere vulkanen. We zijn twee nachten in een mountain lodge gebleven in een charmante houten cabin in Cemoro Lawang maar het was erg koud in de avond en nacht. Ik heb daar een jeep geregeld met een gordel voorin zodat de autostoel van de gehuurde auto overgezet kon worden in de jeep. Vier man waren daar mee bezig maar Anna-Nyira had de beste plek en ze genoot intens van de rit door de bergen hoog op de voorbank in haar stoel in de jeep. We zijn niet om 04.00 begonnen voor sunrise omdat ik niet met de caravaan van jeeps naar het viewplatform wilde rijden en het circus vervolgens naar de Bromo gaat en men worstelt voor een goede plek. Dat gaat mij iets te ver. Die tijd heb ik echt gehad en to many sunrises gezien. We kwamen om 07.00 op het platform en niemand te bekennen. Wat een uitzicht op de vulkanen onder een strak blauwe lucht. Vervolgens in de jeep naar Bromo vulkaan gerdeden en naar de kraterrand gelopen waar ook niemand meer was. Wat een planning to beat the crowds.

Van een vulkanisch gebied zijn we naar de laaglanden gereden in Oost-Java met soort savanne, mangroven aan afgelegen idyllische strandjes aan zee in Baluran NP. Van koud naar heel heet, van hoog naar laag en derhalve andere flora en fauna waaronder herten, buffels, longtailed macaques en luipaarden. Ze noemen het hier: Africa of Java. Klopt, en ik was erg enthousiast. We hebben twee dagen in het gebied doorgebracht, een charmant en niet gefaciliteerd park, authentiek en onbewoond. Vief en ik hebben gewandeld als safari en vanuit torentjes gepoogd het wild te spotten. Yuli fungeert steeds vaker als oppas bij dat soort momenten. De wandeling was spannend, komen we oog in oog testaan met de wilde hond of de luipaard? Vief had een stok als wapen. Mocht zij mooi voor lopen. De kleine strandjes aan de mooie zee in het park boden mogelijkheid tot snorkelen en zwemmen na een hete safari. Zo charmant! Vanuit een observatietoren hebben we vlak voor sunset nog herten, waterbuffalo en de hornbill gezien. Anna weer bij Yuli. Het werd donker maar we konden niet terug omdat het pad werd geblokkeerd door een troep woeste makaken aapjes die agressief waren en niet van plan om ons door te laten. Mijn stok hielp niet en toen hebben we Yuli maar gebeld en die heeft een ranger gestuurd om ons te bevrijden.

De reis door Java is teneinde gekomen en we verblijven vijf nachten in Bali. Van islam naar hindoeïsme. Van conservatief naar meer westers. Met de boot van Java naar Bali. De komende vijf nachten verblijven we in een resort close to the beach waar we zojuist zijn aangekomen. Eindelijk kunnen we uitrusten en bijkomen. We hebben afscheid genomen van Yuli in Bali en hem 1 miljoen roepi tip gegeven omdat we van hem zijn gaan houden. Een bizar bedrag voor zijn savings voor een eigen stenen huis. Hij heeft het verdiend en we missen hem. Yuli dank! Maar rust is mij nu even vreemd en morgen vlieg ik voor een paar dagen alleen verder naar het oosten.

Groet uit Bali